Δεν είναι επιθυμία μου να ανατρέχω στο παρελθόν για παραδείγματα. Δεν είμαι παρελθοντολάτρης με τίποτα ούτε πιστεύω πως η ιστορία της τέχνης εξελίσσεται γραμμικά υπό καμία έννοια. Πιστεύω στην δημιουργία που τυχαίνει να συλλαμβάνεται, ξαφνικά, τώρα, χωρίς παρελθόν και με αβέβαιο μέλλον, από κάποιον,οποιονδήποτε ακόμη και αδαή προς τα ιστορικά αλλά με υπεραυξημενη δόση ευαισθησίας προς τα “ζώντα” αλλά,…
Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως σ' αυτή της προκειμένης ταινίας του Ρενέ, συμβαίνει να συλλαμβάνονται "ΣΥΓΧΡΟΝΑ ( με την έννοια των διαχρονικών) αριστουργήματα στο παρελθόν" και αυτό είναι μεγάλη στιγμή. Εκεί δεν υπάρχει καμία δικαιολογία ν' αψηφήσεις να δεις ένα από αυτά, ( η να τα βλέπεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, ενώ το βλέμμα σου αλλάζει) ιδιαίτερα εάν μέσα στα ενδιαφέροντα σου είναι η φόρμα, η ποίηση, η ευαισθησία, η διανόηση, η εικόνα, το βλέμμα, η ύπαρξη, η τέχνη η θεωρία…Επιμελητές και καλλιτέχνες αυτής της πόλης μην αναλώνεστε μόνο μπροστά σε υποτιθέμενα δυσνόητα , κυριολεκτικά ανούσια “μοδάτα” αφηρημένα σχήματα ( έργα), τα οποία προσποιούνται ότι κρύβουν “τη γνώση του υψηλού” η του ιδιαίτερου νοήματος της τέχνης. Γιατί δεν την κρύβουν!. Ούτε να χασομεράτε μόνο σε κοσμικές εκδηλώσεις πρώην βιομηχανικών χώρων οι οποίοι ανακαινίζονται ΜΗΝ διατηρώντας ούτε μια αναφορά στο παρελθόν τους, τόσο το φορμαλιστικό, όσο και το ιστορικό, προκειμένου να στεγάσουν “δήθεν καλλιτεχνικούς τύπους” η εκθέσεις τέχνης -προς το παρών- και μετά αυτοκινήτων! Η ακόμη και εάν κάποιος σας σφύριξε ότι υπάρχει ένα σύγχρονο “cabinet de curiosite” σε κάποιο μεγάλο μουσείο , καλή θα είναι η πρόθεση,, αλλά ίσως να πρέπει να ανατρέξετε στο τι σημαίνει κάτι τέτοιο , διότι σίγουρα δεν είναι καραμέλα για τον λαιμό, να την αναμασούμε όποτε νομίζουμε ότι την χρειαζόμαστε. Γιατί δεν είναι!
Όλα αυτά καλά είναι να γίνονται αλλά τέλος πάντων που πήγε η ΟΜΟΡΦΙΑ? Γιατί τόσο την “κατηγοριοποιήσουμε “ που πήγε η μαγεία και το αίνιγμα της τέχνης? Γιατί βιάζονται τόσο οι δημιουργοί να εντυπωσιάσουν? Γιατί δεν χάνονται πια μέσα στους συλλογισμούς τους μπας και μας συνεπάρουν και μας συνεφέρουν ?
Η ταινία Πέρσι Στο Μαριενμπαντ, είναι η πεμπτουσία της σύγχρονης τέχνης , (οποία και να είναι αυτή.) Πρόκειται για ένα περίπατο στην τέχνη μέσω αναφορών στους Max Ernst, Giorgio de Chirico, Yves Tanguy, και Paul Delvaux. Στην αρχιτεκτονική ( και της σχέση της με την εξουσία), μέσω παλατιών της Βαβαρίας, η στην κοινωνιολογία και την ψυχανάλυση, μέσω στοχασμών για την αστική τάξη της εποχής και την υπόσταση του ανθρώπου μονάδα. Με όχημα μια αφηρημένη “ερωτική” ιστορία που “αναπτύσσεται” κυκλικά και αποσπασματικά ανάμεσα σε δύο η και τρία άτομα χωρίς ονόματα, η αλήθεια και η μυθοπλασία, ο χρόνος και ο χώρος σε σχέση με τα γεγονότα περιπλέκονται έτσι ώστε να δημιουργούν ένα ιδιαίτερα αποπροσανατολιστικό τοπίο, ανοιχτό σε ερμηνείες. Τίποτα δεν είναι στέρεο σε αυτή την ταινία η οποία αποτελείται από μια σειρά ελλειπτικών παρεμβάσεων σε μια σχέση τριών ατόμων και σε ένα τοπίο που μπορεί συμβολικά να ονομάζεται Μαρίενμπαντ και να αναφέρεται σε μια τσέχική επαρχία, αλλά ουσιαστικά είναι ένας συνονθύλευμα διαφορετικών τοποθεσιών. Μια ατέλειωτη λούπα ( σαν αυτή στην οποία βασίζονται τα περισσότερα καλλιτεχνικά βίντεο) στην οποία η διήγηση υιοθετεί τον ρυθμό τη μάντρας και οι χαρακτήρες θυμούνται, αγαπούν και πεθαίνουν πολλαπλές φορές. Και όλα αυτά για να υμνηθεί η γνήσια ομορφιά η θεατρικότητα, η μαγεία της τέχνης, και της ανθρώπινης ύπαρξης, με έναν τρόπο με τον οποίο δεν συμβαίνει συχνά.
Οι αναφορές του φιλμ είναι πολλές όπως είναι και οι αναφορές σύγχρονων καλλιτεχνών σε αυτό το φιλμ είναι πολλές ! Όπως οιοδήποτε έργο τέχνης πρόκειται για μια σύνθεση ανοικτή στην ερμηνεία του κάθε θεατή αλλά ταυτόχρονα ο τρόπος που διεισδύει στο ανθρωπινό μυαλό επηρεάζει μάλλον δια παντός τις αναμνήσεις ακόμη και τις μελλοντικές.
Όχι απλώς αποζημιώθηκα για την ανιαρή και καλλιτεχνικά ανέραστη εβδομάδα, άλλα εκ νέου η συνείδηση μου “πειράχτηκε” ανοίγοντας ερμητικά κλειστές αισθήσεις και σκέψεις. Τι άλλο είπαμε ότι μπορεί να κάνει η τέχνη πέραν αυτού?
Βιαστείτε για αυτό στο Άστυ, και ας περιμένουν οι εκθέσεις λιγάκι να μεστώσουν !
( Κόπηκε απο την LIFO)
